جدیدترین نسخه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5-TR) و تغییرات آن

کتاب راهنمای تشخیصی بالینی و آماری اختلالات روانی اصلی‌ترین مرجع آسیب‌شناسی اختلالات روانی می‌باشد که توسط انجمن روانشناسی آمریکا منتشر می‌شود. این کتاب تاکنون  در ۵ نسخه‌ی اصلی و ۳نسخه‌ی تجدید نظر شده منتشر شده است.

این کتاب اولین بار در سال ۱۹۵۲ منتشر شد، سپس در سال ۱۹۶۸ نسخه‌ی دوم آن (DSM-II)، در سال ۱۹۸۰ نسخه‌ی سوم آن (DSM-III) و سال ۱۹۸۷ نسخه‌ی بازبینی شده‌ی ورژن سوم آن (DSM-III-R)، در سال ۱۹۹۴ نسخه‌ی چهارم آن (DSM-IV) منتشر شد که پس از آن نیز در سال ۲۰۰۰، نسخه‌ی تجدید نظر شده آن (DSM-IV-TR) منتشر شد.

جدیدترین نسخه‌ی آن که در سال‌های گذشته از آن در ایران نیز استفاده می‌شد، شماره‌ی پنجم آن (DSM-5) می‌باشد. اما در ماه مارس ۲۰۲۲ (اسفند ۱۴۰۰) نسخه‌ی تجدید نظرشده‌ی شماره‌ی ۵ام آن نیز منتشر شد. (DSM-5-TR) . در ادامه به تغییراتی که این نسخه داشته است اشاره می‌کنیم.

• DSM-5-TR در مارس ۲۰۲۲ منتشر شد که شامل تغییراتی در نسخه DSM-5 است.
• تغییرات عمده شامل تغییراتی در توصیفات نژادی، فرهنگی، اضافه شدن اختلال سوگ طولانی‌مدت، اختلال خلقی نامشخص، اختلال عصبی-شناختی خفیف ناشی از محرک‌ها و خود-آزاری غیرخودکشی، سندروم سایکوز ضعیف، تغییراتی در رابطه با مسائل جنسی و تغییراتی در ملاک‌ها و معیارهای تشخیصی برخی از اختلالات روانی است.

تغییرات DSM-5-TR

بازنگری جدید متن  DSM تغییرات مهم و برجسته‌ای است. در این تغییرات اختلال سوگ طولانی‌مدت و کدگذاری خاص برای رفتارهای خودتخریبی اضافه شده است. زبان مورد نظر برای رابطه جنسی و جنیست را به‌روز کرده و معیارهای بیش از ۷۵ تشخیص را تغییر داده است.

تغییرات موجود در DSM-5-TR را می‌توان در چهار دسته طبقه‌بندی کرد: فرهنگی، معیارهای تشخیص کودکان، اضافه شدن اختلالات جدید و تغییر در معیارهای موجود.

تغییرات فرهنگی در DSM-5-TR

اعضای انجمن روانپزشکی آمریکا – که DSM را منتشر می‌کند – و همچنین سایر متخصصان بهداشت روان خواستار رسیدگی مناسب‌تر به نژاد، نژادپرستی و تبعیض در DSM بودند.

در نتیجه توجه ویژه‌ای به تشیخص‌های اشتباه در مورد گروه‌های نژادی و همچنین تفاوت در ابراز نشانه‌ها در میان نژاده‌ها و علل احتمالی اختلال‌ها شد.

کمیته‌ی بررسی بین‌فرهنگی و یک کارگروه برابری قومیتی با یکدیگر همکاری کردند و نتیجه‌ی آن ایجاد تغییرات زیر در DSM-5 شد:

• اصطلاح racialized در DSM-5-TR به جای نژاد/نژدای استفاده می‌شود تا تأکید کند که نژاد یک ساختار اجتماعی است (منظور از racialized این است که علت‌های وابسته به نژاد در نظر گرفته شود و به همه با یک چشم نگریسته نشود).
• از Ethnoracial (یعنی قومی-نژادی) برای تعریف و ترکیب دسته‌بندی‌های سرشماری ایالات متحده که هم قومیت و هم نژاد را در بر می‌گیرد مانند سفیدپوستان، آفریقایی-آمریکایی، و اسپانیایی استفاده می‌شود.
• واژه‌های اقلیت و غیرسفید (non-White) دیگر در DSM-5-TR مورد استفاده قرار نمی‌گیرند زیرا تصور می‌شود که این واژه‌ها گروه‌های نژادی را در مقایسه با سفیدپوست‌ها توصیف می‌کنند و یک سلسله مراتب اجتماعی ایجاد می کنند.
• Latinx (آدمی لاتین تبار با جنسیتی خنثی) در تلاش برای ترویج برابری جنسیتی استفاده می‌شود.
• «قفقازی» به دلیل توصیف منسوخ آن از ریشه قومیت پان اروپایی دیگر استفاده نمی‌شود.
• زمانی که تحقیقات موجود شامل داده‌های قابل اعتمادی بود، اطلاعات مربوط به شیوع برخی اختلالات در گروه‌های قومی خاص اضافه شد.

به‌روز رسانی جنیست و تمایلات جنسی

در سال ۱۹۷۳ DSM همجنسگرایی را از اختلالات روانی حذف کرد اما DSM-5-TR برخی از واژگان مرتبط با جنسیت و تمایلات جنسی را تغییر داده است.

برای مثال ورودی‌های مربوط به ملال جنسیتی، جنیست دلخواه در DSM-5، به عنوان «جنیست زیسته» در نظر گرفته شده است.

معیارهای DSM-5-TR به روز شده برای کودکان

به‌روز رسانی معیارهای DSM برای کودکان عمدتاً معنایی است. از زبان شفاف برای کاهش سردرگمی در مورد اختلالات زیر استفاده می‌شود:

• اختلال طیف اوتیسم
• اختلال تنظیم خلقی مخرب
• اختلال استرس پس از سانحه
• اختلال سوگ طولانی‌مدت

معیارهای DSM-5-TR به روز شده برای بزرگسالان

به‌روزرسانی‌های ورودی‌های مربوط به اختلالات بزرگسالان به دو دسته تقسیم می‌شوند: اضافات و تغییرات در تشخیص‌های موجود.

اضافات

چندین اختلال یا شرایط در این نسخه اضافه شده است تا درک مداوم از تأثیر احتمالی آنها بر سلامت روان فرد را منعکس کند. بسیاری از این تشخیص‌ها قبلاً در بخشی از DSM برای شرایطی قرار داشتند که «ممکن است کانون توجه بالینی باشند».

گنجاندن یک موضوع در این بخش به این معنی است که تشخیص داده شده است که آنها به اندازه کافی مهم هستند تا تأثیر بالینی داشته باشند، اما DSM ممکن است هنوز اطلاعات کافی برای در نظر گرفتن آن به عنوان یک اختلال کامل نداشته باشد.

اختلال سوگ طولانی‌مدت

DSM-5-TR علائم مرتبط با اختلال سوگ طولانی‌مدت را به فهرست معیارهای تشخیصی خود اضافه کرده است. اکنون، متخصصان می‌توانند برای کسانی که برای مدت طولانی در مواجهه با فقدان با مشکل مواجه شده‌اند، تشخیص رسمی بدهند.

اختلال سوگ طولانی‌مدت (سوگ پیچیده مداوم حذف شده است) یکی از موارد اضافه‌شده به DSM-5-TR است. این تشخیص زمانی استفاده می‌شود که یکی از نزدیکان شما فوت کرده باشد – حداقل شش ماه پیش برای کودکان و یک سال پیش یا بیشتر برای بزرگسالان.

در حالی که احساس سوگ برای مدت طولانی پس از رفتن یکی از عزیزان معمول است، معیارهای اصلی این اختلال شامل این است که واکنش‌ها باید در اکثر اوقات روز، تقریبا هر روز، حداقل به مدت یک ماه رخ دهند. علاوه بر این، این واکنش‌ها باید باعث «پریشانی قابل توجه بالینی» شوند، به این معنی که واکنش‌ها و علائم منجر به اختلال یا عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه‌های مهم زندگی می‌شود.

معیارهای تشخیصی اختلال سوگ طولانی‌مدت

طبق DSM-5-TR، معیارهای تشخیصی برای سوگ طولانی‌مدت عبارتند از:

• پاسخ سوگ مداوم برای مدت بیش از ۱۲ ماه (۶ ماه برای یک کودک)
• علائمی که به طور قابل توجهی عملکرد روزانه فرد را مختل می‌کند
• تجربیاتی که نمی‌توان آنها را به شرایط دیگری نسبت داد، مانند اختلال افسردگی اساسی (MDD) یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

ما در دیالکتیک اماده شنیدن صدای شما هستیم

برای رزرو نوبت مشاوره کلیک کنید